دل شکسته
روزگار بر خلاف آرزوهایم گذشت
سلام به همه دوستان گلم..نگارم...و بعد از 7سال دارم مینویسم درگیر درس و دانشگاه و خانواده و کارو....مدرک ارشدمو گرفتم و الان هم خدا راشکر مشغول به کارم..راستی یه دختر نازم دارم.. امروز یه دفعه یاد وبلاگم افتادم..با اینکه فکر میکردم رمزش فراموشم شده تو اوج ناباوری باز شد..خیلی تعجب کردم دلم میخواد مثل گذشته بنویسم..پس با شعرهای قشنگتون کمکم کنید ممنون عزیزان اینم عکس دخملم آیلین خانم برای ماندنش به خدا التماس کرد از خدا خواستم از حمایت ما رو بر نگرداند که من بی او هیچم نیمه شب ها برایش دعا کردم آه کشیدم ولی او رفت و خدا گریه هایم را نشنید و ندید و دعا هایم را نشنید و مورد اجابت قرار ندادو او را برد و ان زمان بود که من از همه و هر چه داشتم بریدم و های های گریستم و او رفت و من فقط ناظر رفتن او بودم رفتنی که هیچ امیدی به بازگشت آن ندارم ونخواهم داشت وامروز من او را برای همیشه از دست داده ام نه می توانم او را حس کنم و نه در آغوش بگیرم گاهي آرزو مي كنم كاش هرگز نمي ديدمت تا امروز غم نديدنت را نخورم كاش لبخندهايت آنقدر زيبا نبودند كه امروز آرزوي ديدن يك لحظه، فقط يك لحظه از لبخندهاي عاشقانه ات را داشته باشم كاش چشمان معصومت به چشمانم خيره نمي شد تا امروز چشمان من به ياد آن لحظه ها بهانه نگيرد و اشك نريزند كاش حرفهاي دلم را بهت نگفته بودم تا امروزبا خود نگويم آخه او كه مي دونست چقدر دوستش دارم رفتم ، مرا ببخش و مگو او وفا نداشت رفتم ، که داغ بوسه پر حسرت ترا رفتم مگو ، مگو ، که چرا رفت ، ننگ بود رفتم ، که گم شوم چو یکی قطره اشک گرم من از دو چشم روشن و گریان گریختم ای سینه در حرارت سوزان خود بسوز روحی مشوشم که شبی بی خبر ز خویش تقدیم به عاشقان در فراغ اشک من باز دونه دونه يادت رفت اون همه قول و قرارا اشک من باز دونه دونه يادت رفت اون همه قول و قرارا حمـاقـت کـه شاخ و دم نــدارد! تو هم بخند به گریه هام وقتی که گرم هق هقم شاید تو بیگناهی و من به جدایی لایقم از تو نمیخوام بمونی با اینکه دلبسته شدم با اینکه از تنهاییام جون به لب و خسته شدم برو فقط نگو چرا بذار سوال شه رفتنت واسه منی که آرزوم شده همیشه موندنت سخته ولی فکر میکنم عشقی میونمون نبود تو درد این فاصله را میخواستی با همه وجود بهت نمیگم که بمون این انتخاب به پای تو صبوری میکردم اگه یه روزی بودم جای تو صبوری میکردم اگه یه روزی بودم جای تو... گاهــــــي دلم براي خودم تنگ ميشود... گاهـــي دلم براي باورهاي گذشته ام تنگ ميشود.... گاهــــــــــي دلم براي پاكيهاي كودكانه ي قلبم ميگيرد.... گاهي دلم از رهگذراني كه در اين مسيـر بي انتها آمدند و رفتند، خسته ميشود.... گاهـــــــي دلم از راهزناني كه ناغافل دلم را ميشكنند میگیرد.... گاهــــــــي آرزو ميكنم اي كاش... دلــــــي نبود تا تنگ شود... تا خسته شود... تا بشكند دارم ميميرم از غم دوريت.... تو بي خيالي غرق غروري... حالم عجيبه دل شوره دارم.... كاشكي بدوني چه بي قرارم چه بي قرارم.......... كاشكي بفهمي كاشكي بدوني... كاشكي بيايو پيشم بموني.... چشماتو هر شب تو خواب مي بينم .... چشم انتظارت تا كي بشينم؟ كي تو نگاهم عشقو ميخونــــــــي؟ منو به چشمات كي ميرسونــــــــي؟ كاشكي بفهمي من تو رو ميخوام تويي عـزيــــــــــــزم تموم دنيام... دارم ميميرم از غم دوريت.... تو بيخيالي غرق غروري... حالم عجيبه دل شوره دارم كاشكي بدوني چه بي قرارم چه بي قرارم....
دلم عجیب هوای دیدنت را کرده است ، دستانم را کمی کنار می زنم و از لا به لا‌ی انگشتان لرزانم نیم نگاهی به گذشته ناتمامم می اندازم ، چیز زیادی نیست و از من نیز چیزی نمانده است جز آیینه زلا‌لی که از آن گله دارم که چرا حقیقت زندگی را از من پنهان کرد… !؟ و تو ای سنگ صبور لحظه لحظه های عمر کوتاه من ، چقدر بی کس و تنها ماندی ! جواب صفحه های سفیدت را چه دهم که من نیز بی وفایی را از زمانه آموختم. می دانم دلت آنقدر بزرگ و دریایی است که مرهم زخم های بی کس ام باقی بمانی و یک امشب دیگر را با من تا سحرگاهان همنوا شوی. به سراغت نیامدم چون روح باران زده شیدای روزهای آشنایی گرفتار تگرگی بی پایان شد و اینگونه سیلا‌ب عشق در مسیر طغیان آمال و آرزوهایم تبدیل به سرابی شد. نبودی تا ببینی که چگونه غزل در تاب یاسمن تب کرد و تا صبح نالید ، نبودی تا ببینی که آسمان چه بی قرار و معصومانه اشک می ریخت و تن سرد مرا نوازش می کرد ، نبودی تا ببینی که چگونه چشمانم در انتظارت ماند و نیامدی… تو خود گفتی که دنیا فدای تو و چشمانت ، تو خود گفتی آبیِِِ آرامشِ دریا فدای نگاهت ، تو خود گفتی سرخی آتشین شقایق ها فدای قلب کوچکت… حالا از آن حرفهای رنگین اثری نیست و تمام آبی ها و قرمزها برایم رنگ باخته اند ، از تو نیز به خاطر دو رنگ بودنت شکوه ای ندارم ، چون دیگر دنیا برای من بی رنگ است! و اما باز هم تو ای حریم پاک و بی آ لا‌یشم! می خواهم ترکت کنم و هیچ گاه به سوی صفحه های قلم خورده ای که خود بر رویت حک کردم ، باز نگردم . شاید اینگونه مجبور نباشی دستهای سفیدت را به زیر چکه های دلتنگی ام بگیری و له شوی و گیسوانم را بر تن لطیفت احساس کنی. لحظه ، لحظه ای است جادوئی… ! در کنج خلوت این اتاق دستهای پسري ، آرام صندوقچه ای را مهر می کند و زمزمه ای در زیر لب دارد . نوایش ضعیف نیست اما هیچ کس نمی تواند بفهمد او چه می گفت و دیگر نمی گوید… وقتی می بوسه تورو یاد من میفتی هیچ وقت؟ یاد من میفتی هیچ وقت ؟ وقتی گل میده بهت یاد میخکام میفتی ؟ یاد من میفتی هیچ وقت یا که نه؟ وقتی گریه میکنی سرتو بغل میگیره ؟ وقتی می خندی بهش برای خندهات میمیره وقتی چشم غره میری واسه چشمات میزنه پرپر؟ تورو دوست داره مثل من یا که نه؟ وقتی اهنگی که با هم میشنیدیمو گوش میدی یادم میفتی ؟ خیلی دوست دارم بدونم که حالت چطوره راستی . هنوز عکسامو نگه داشتی یا نه؟ هوای طوطیمونو داشتی یانه؟ یاد من میفتی هیچ وقت یا که نه؟ وقتی گریه میکنی سرتو بغل میگیره ؟ وقتی میخندی بهش برای خنده هات میمیره ؟ واسه خندون تو میکشه نقشه مثل من ؟ تورو دوست داره مثل من یا که نه اشکات رو تنش میباره یا که نه؟ تورو رو چشاش میذاره یا که نه
گفتی میرم سفر ولی میام پیشت با دست پر گفتی تا من کنارتم،غصه ی دنیارونخور گفته بودی که هیچکسی نمی گیره جای منو محاله روزی برسه نگیری دستای منو یه کاری کردی با دلم که زندگی برام نموند آتیش بی خیالیات تموم دنیام وسوزوند گناهِ من چی بود آخه، سنگ صبور غصه هام؟ فقط بهم بدی نکن، من از تو خوبی نمی خوام چقدرعوض شــــــــدی گلم چی سر عشـــــقمون اومد ؟ چی شد که قلبـــــــت یه دفعه قید منو اینــــــــجوری زد؟ چقدر عوض شــــــدی گلم اون همه مهربــــــونی کو ؟ چی شد روزای خوبــــمون؟ من نمیگم ...خودت بـــــــــــگو کی فکرشو می کرد یه روز، اینجوری باشه قسمتم ؟ بشکنی... داغونم کنی، جا بذاریم تو غربتم اگه بدونی چه جوری این همه راهو اومدم اگه بدونی که چیا کشیدم و دم نزدم هر جا که اسم تو میاد، اسم خودم یادم میره یه لحظه خشکم می زنه، یه لحظه گریه م می گیره دلیل گریه های من فقط تویی یادت باشه یه روز نیاد که زندگیت مثل من از هم بپاشه
یاد آنروز بخیر بی خبر از غم بی همنفسی روی دیواره یک باغ نشستیم من وتو کاش میدانستیم آخرین بار که با هم هستیم شاید اکنون باشد چه شد باد بیرحم جدایی از کدام سمت آمد تو رو از من بگرفت و سوی آن باغ کشید و من اما گوشه ای خارج باغ افتادم غم بی همنفسی زود سراغم آمد قطار می رود .... تو می روی ..... تمام ایستگاه می رود ............
love is wide ocean that joins two shores عشق واقعی هیچ وقت نمیمیره /این هوس است که کمتر و کمتر میشه واز بین میره /عشق خام وناقص میگه من دوست دارم چون بهت نیاز دارم /ولی عشق کامل و پخته میگه بهت نیاز دارم چون دوست دارم /سرنوشت تعیین میکنه که چه شخصی توزندگیت وارد بشه /اما قلب حکم میکنه که چه شخصی در قلبت بمونه. پیــــش از آنــکه تــــــــو را ببینـــــــم و بــا تــــو همسفـــــر جـــــاده های زندگــــــی شـــوم پیـــــش از آنــکه تـــــو بیایــــــــی و مــرا از حــال و هـــوای دل گرفتـــــــه ام رهـــــــــا کنــی معنـــای واقعــــــی عشــــــق را نمی دانستــــم وعشـــــق برایــــم بی معنـــا بـــــود پیــــش از آنـــکه تــــــو بیایـــــــی قلـــب مــــن بازیچــــــه ای بیـــش نبـــــــــود روزی صـــدها بـــار می شکســـــــــت و همیشــــه آرزوی یک لحظــــه تنهــــــایی می کـــــرد تـــــو آمــدی و هـــوای قلبـــــــم را بهــــــاری کـــردی تــــــو آمــدی و گفتـــی هیـــچ وقـــــت تنهـــــایت نمی گـــــذارم عشــــــق را بــا تـــــــو شناختـــــــــــم تــــــو یک عشــــــق جــــاودانـــــــه ای عشقـــــی که هیــــــچ گــاه نمی میــــرد و قلبــــــم را نمی سوزانــــــد پیــــش از آنــکه تـــــو بیایـــــی آرزوی تـــــــو را داشتــــــم آرزوی یه عشـــــق آسمــــــــــــــانی روزی صــــدها بـــار تـــو را از خــــــدا می خواستــــــــم تـــــــو آمـــــدی ، با عشــــــق آمــــــدی محبـــــت هایــت را به مـــن هدیــه کـــردی و قلبــــــم را عــــــــاشق قلـــب مهربانـــــت کــــــردی تــــــــو یعنـــی عشــــــق ، یک عشـــــق بی پایــــــــان ایــن زندگـــــی با تـــــو چــه صفایـــــی دارد لحظــــــه های عـــــــــاشقی در کنـــــار تـــــو چــه لذتـــــــی دارد حـــالا کـه عشـــــق را بــا تـــــو شناختـــــــــه ام بگـــــذار به تـــــو بگویـــــم کـه بدجــــــور عــــــــاشقت هستـــم حــــالا کـه معنـــای دوســت داشتــن را به مــــن یــــاد دادی بگـــــذار به تـــــو بگویـــــم کــه خیلـــــــــــــی دوستــــــت دارم حـــالا کـه زندگـــی تنهــــا بــا تـــــــو شیریـــن ست بگـــــذار بگویــــم کـه بـــدون تــــو بـــاز دلــم گرفتــــــه می شــــود بهترینــــم حـــالا کــه تـــو را دارم دلـــم بیشتـــر ازهمیشـــه شــــــــاد ست از اینکــــه تـــــو را دارم خیلــــی خوشبختـــــــــــم بــا تـــــو می مانـــم تـا وقتــــی کــه می توانیـــم بـاهـم باشیــــــــم ای عشــــــــــق ماندگــــــــــارم ای ستـــــاره ی شــــــــب های احســـــــــــاسم تنهـــــــــــایم مگـــــذار بـــدان همیشــــه و همــه جــا تـــــو را در قلبــــــم حــس می کنــــم هــر جـــا کـه بــاشم نــــامت را زیـــر لــب زمزمــه می کنــم تــا دلـــم بــا تکـــــرار اســــم تــــــو آرام شــــود هنــــوزهـــم تنهــــــا ایـــن مــرا خوشحــــــال می کنـــــد کــه تـــــو را ببینــــم و در کنــــار تــــــو بنشینــــــم و دستــــــانت را بگیــــــــــرم دلـــم می خواهـــد همــان جـــا در کنــــارت برایــــــت بمیــــــرم ایــن تنهـــــا احســـــاسی ست کـه می توانــم به تـــــو ابـــراز کنـــــــم اینکـــه تــــــو را ببینــــم و قلبـــــم را فــــــــــــدایت کـــنم ای عشــــــــــــق آسمــــــــــــــــــــــــانی مــن از زمیـــــــن خـــــــــــــــــــــدا تا عــرش کبریــــــــــــــایی تا هفــــــــــــت آسمــان کـه به انـــدازه ی هفـــــــــــــت ســال غــم و دردم بـــود فریــــــــــــــــــــــاد می زنـــــــــــــــم دیوانــــــــــــه وار دوستـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت دارم و به عشــــــــق تــــو نفــــس می کشـــم ای هــم نفــــــــس دفتــــــــر زندگیــــــم پـــــــر شــــــده از احسـاســـات احسـاســـاتی کـه بـاهـاش زندگـــــــــی می کنـــــــم احسـاســـاتی کـه پــــر از تـــــــو و یــــــادت در بــرگ بــرگ نوشتــــــه هامـه نوشتــــــه هـایی کـه عطــــــــــرش تـوو فضـــــای اتـاقـــــم پیچیـــــــده عطــــــری کـه عشــــــــــــق تــــو عطــرآگینـــــش کــــرده عشقــــــــــــی کـه تمــــــوم آسمـــــــون آبــــی احســــــاسم رو تسخیـــــرکــــــرده فــکر کنــــم آسمـــــون دیشـــــب حـــرف دلـــــمو بـه تـــــــــو شنیــــــــده کـه امشـــــــب احسـاســــــــات منــو ستـــــــــاره بــــــــــــارون کــــــــــــرده گـاهـــی دلتنگـــــــــــی هام به وسعــــــــــت آسمــــون ها میشــــه می خـــــــــــــــوام بـــــــــرم از ایـــن کـــره خـــــاکـــی تـا بـی کــــــــــران هـا تـا اوج تـا خـــــــــــــــدا می خـــــوام دور بشـــم از هیـاهــوی مـــردم از ایــن نـا مهربــــــــــــونـی هـا از رنـــــــج از درد از غـــــــم از حســـــــــرت می خـــــــــوام رهــــــا بشــــــم می خـــــــوام بــــــرم یـه دنیــــــای دیگـــــه دنیــــــایـی شبیــــــه عــــــالم خیـــــــال دنیــــایـی کـه مردمــــش همـــــــه ی رنـــگ ها رو دوســـت داشتـــه بــاشن امـــــا یکرنـــــــــگ بـــاشن امــــــا نــه...تـــــوان رفتـــــــن نــــــــــــدارم چــــــون تــــــــــو هستــــــــی چــــون تــــــــــو مهربــــــون تـرینـــــــی و بـا تـــــو از هیــــــــــچ نـامهربـــــــونـی دلــــــم نمـی گیـــــــره چـــــون تـوو ایــن دنیــــــای هــــــــــــزار رنـــگ تـــــــــو یکرنگـــــــــــی بـا تــــــو نـه رنـــــج معنــــــا دارد نـه درد نـه غــــــــم نـه حســـــــرت مـی خـــــــــوام بـا تـــــــو رهـــــــا بشــــــم از تمـــــــوم قیــــدهـا مـی خــــــــوام بـا تـــــــــــــو معنـــــــا بشـــــــــــــم مـی خـــــــوام بـا تـــــــــو نفـــــــس بکشـــــــم مـی خــــــوام از تـــــــو لبـریــــز بشـــــم مـی خــــــوام بـا تـــــــو بمــــــونم تـا آخــــــــــــــرش آخــــــرش هــر جــــایـــی بـاشــه مهــــــم نیســــــــــــــــــــت مهـــــــم اینــه مـــــن تـا آخــــــر جــاده احســـــاس زندگیـــــم بـا تـــــــو مـی مــــــونم و تمـــــــوم عشــــــــق و احســــاسم رو تـوو مسیـــــر جـــاده ی احســـــاس فـــــدای تــویی مـی کنـــم کـه عشـــــــق آسمـــونی آسمـــون آبـــی احســـاسم هستــــی از احســـــاس مـــــــــــــن تـا احســـــاس تــــــــــــــــــــــــــــو یـه حــــــــس قشنـــــــگ بـه وجـــــــــود میــــاد حــــس عــــــــاشقـــی حــــس یکــــــی شـــــــــــــدن حــــس پـــــــــــــــــــرواز پـــــرواز تا بـی کــــــران آسمـــــــــون هـا آسمــــــونـی کـه مـــــاه ش تــــــــــــویی و مهتـــــاب ش مــــــــــــــــن مـــاه ی کـه وقتـــی بهـــش زل می زنـــم چهـــــره ی تـــــو رو می بینــــــــــم ومهتــــابـی کـه حــاضـره تـا صبـــح بتـــابـه بـه شــــب های بـی ستــــاره ی تـــــــــو بـا همـــــــه ی وجــــــودم دوســـــــــــتت دارم مـــــاه مـــن سر نوشت ننوشت گر نوشت بد نوشت اما باور کن سرنوشت را نمیتوان از سر نوشت نترسی گل بارونم منو از شب نترسونم نگو از تلخیه دنیا دلم تنگه بخندونم نترسی گل بارونم منو از شب نترسونم نگو از تلخیه دنیا دلم تنگه بخندونم بکش سرمه توی چشمات حریر مخملو تن کن بیا توی شب شعرم چراغ ماهو روشن کن نمیترسیم اگه حتی ستاره شیشه ای باشه گلاب دونه بلور ماه گلاب نورو میپاشه نترسی گل بارونم منو از شب نترسونم نگو از تلخیه دنیا دلم تنگه بخندونم تا وقتی یار هم هستیم خدا تو قصه ها گم نیست دلامون چشمه ی مهره حریص خاک و گندم نیست (ببین میخنده نیلوفر روی بام و در و ایون قشنگه رقص پروانه توی موسیقی بارون) نترسی گل بارونم منو از شب نترسونم نگو از تلخیه دنیا دلم تنگه بخندونم نترسی گل بارونم منو از شب نترسونم نگو از تلخیه دنیا دلم تنگه بخندونم قشنگه با تو بیداری اگه دنیا توی خوابه چرا چشمات غزال من همیشه مات مهتابه تو حرفات مثل لالائی همه خواب عروسک نیست واسه عاشق شدن هیچکی تو دنیای تو کوچک نیست واسه ما پنجره یعنی تماشای سه نوبر ها تو مهد دونه پاشیدن ضیافت از کبوتر ها نترسی گل بارونم منو از شب نترسونم نگو از تلخیه دنیا دلم تنگه بخندونم نترسی گل بارونم منو از شب نترسونم نگو از تلخیه دنیا دلم تنگه بخندونم کاشکی تورو سرنوشت ازم نگیره میترسه دلم بعد رفتنت بمیره اگه خاطره هام یادم میارن تورو لااقل از تو خاطره هام نرو کی مثل من واسه تو قلب شکستش میزنه؟ آخه کی واسه تو مثل منه؟ بمون دل من فقط به بودنت خوشه منو فکر رفتن تو میکشه لحظه هام تباهه بی تو زندگیم سیاهه بی تو نمیتونم تنها امید من که ناامیده امید من دوباره ته کشیده لحظه به لحظه فکر ناامیدی این لحظات امونمو بریده اون که میگفت با دستای دل من از قفس بی کسی آزاد شد چی شد که با گریه ی من شاد شد؟ با شبنم اشک من آباد شد؟ از وقتی رفت یه روز خوش ندیدم خواستم دلم یه گوشه ای بمیره خسته شدم چه انتظار سختی یکی بیاد جون منو بگیره قلب من از تپیدنش خسته شد نبضم با ضربه های معکوس مرد قلب من از خستگی خوابش گرفت این دل نا امید و مایوس مرد شاید صدای زخمیه دل من مرهم زخمای دل تو باشه شاید که قصه ی جدایی دل من نذاره هیچ کسی از کسی جدا شه از وقتی رفت یه روز خوش ندیدم خواستم دلم یه گوشه ای بمیره خسته شدم چه انتظار سختی یکی بیاد جون منو بگیره قلب من از تپیدنش خسته شد نبضم با ضربه های معکوس مرد قلب من از خستگی خوابش گرفت این دل نا امید و مایوس مرد وقتی که بارون میگیره دلم بهونه میگیره...!!! به یاد شبای بارونی سراغتو میگیره...!!! اشک چشام جاری میشه مثل بارون چیکه چیکه...!!! دل بهونه گیر من بی تو آروم نمیشه...!!! کجا رفتی ای دیوونه...؟؟؟! ندارم از تو نشونی چقده نامهربونی...!!! مگه از تو من چی خواستم...؟؟؟ بجز عشق و هم زبونی...!!! نم نم بارون میگیره خاطره ها جون میگیره...!!! توی دل خسته من عشق تو از یاد نمیره...!!! به تو گفتم ای مهربون تنهام نذار پیشم بمون...!!! این رسم عاشقی نبود تنها بری تا آسمون...!!! کجا رفتی ای دیوونه...؟؟؟ حالا که از دست دادمت...!!! میخونم از دوست داشتنت...!!! زندگیم هرچی که بود سپردمش به سرنوشت...!!! ندارم از تو نشونی چقده نامهربونی...!!! مگه از تو من چی خواستم...؟؟؟ بجز عشق و هم زبونی...!!! خدایا هر کس بیادم هست بیادش باش اگر کنارم نیست کنارش باش اگر تنهاست پناهش باش واگر غمی دارد غمخوارش باش زن عشق مي كارد و كينه درو مي كند... ديه اش نصف ديه توست و مجازات زنايش با تو برابر... مي تواند تنها يك همسر داشته باشد و تو مختار به داشتن چهار همسرهستي .... براي ازدواجش ــ در هر سني ـ اجازه ولي لازم است و تو هر زماني بخواهي به لطف قانونگذار ميتواني ازدواج كني ... در محبسي به نام بكارت زنداني است و تو ... او كتك مي خورد و تو محاكمه نمي شوي ... او مي زايد و تو براي فرزندش نام انتخاب مي كني.... او درد مي كشد و تو نگراني كه كودك دختر نباشد .... او بي خوابي مي كشد و تو خواب حوريان بهشتي را مي بيني .... او مادر مي شود و همه جا مي پرسند نام پدر ... و هر روز او متولد میشود؛ عاشق می شود؛ مادر می شود؛ پیر می شود و میمیرد... و قرن هاست که او؛ عشق می کارد و کینه درو می کند چرا که در چین و شیارهای صورت مردش به جای گذشت، زمان جوانی بر باد رفته اش را می بیند و در قدم های لرزان مردش؛ گام های شتابزده جوانی برای رفتن و درد های منقطع قلب مرد؛ سینه ای را به یاد می اورد که تهی از دل بوده و پیری مرد رفتن و فقط رفتن را در دل او زنده می کند... و اینها همه کینه است که کاشته می شود در قلب مالامال از درد...! و این رنج است سلام سلامهای پر از عشق مرا پذیرا باشید... امیدوارم بادیدن این تصویر عشقولانه تحت تاثیر قرار گرفته باشید و به هم بیشتر محبت کنید... میدونید مثل این تصویر برای خیلیها اتفاق افتاده ولی بی تفاوت از این موضوع گذشتن... بابا یک کمی احساس داشته باشید با این تصویر یک تکونی بخورید........... یک حرکت مثبتی یک جست و خیز عشقسازی..... ببینید تا میتونید اظهار عشق و علاقه به مهربونتون کنید.... کافیه عشق بدی بله عشق میگیری..... عاشق شدن خیلی لحظه ی قشنگیه پس لحظه هاتو پر از عطر و بوی عشق کن.... یک گل رز به دلبرت بده و یک جمله ی عاشقانه بگو ... اون هم در برابر محبتت به تو دنیایی از محبت و عشق تقدیم می کنه دنیا برات با اون بهشت میشه.... یک بار امتحان کن پشیمون نمیشی....... سلام به اونایی که طعم تلخ جدایی رو چشیده اند............. زیاد ناراحت نباشید بلاخره این جداییها یک روزی تموم میشه و دیگه با آشناییها کار داری........ جدایی هم وقت فکر کردن به خاطرات عشقی است..... جدایی خیلی سخته چرا ؟چون بین دو عاشق و معشوق فاصله می افته.... تو ی ساعتها و روزهای جدایی به فکر صحبتها و هدیه ی روزای آشنایی باش....... توی روزای جدایی وقتی بذار برای برنامه ریزی پیوندتون که دوتا میشین که دیگه جدایی به پایان میرسه..... جدایی رو تحمل کن تا روز آشنایی را با خیال راحت ببینی...... درود بر عاشقان صبور و پر عاطفه........ ای کاش خدایا آشناییها نبود یا به دنبالش جداییها نبود/یا مرا از او نمی کردی جدا یا من نمی شدم با او آشنا/ نکن گریه دوری نکن ای نازنین..... دوری بدترین راه ممکن است...... دوری غصه میاره غم و تنهایی میاره...... بیا خودتو نزدیک بکن به آدما ..بیا عاشق شو عاشق عشق عاشقا..... عشق قشنگه دست کمش نگیر.... اگه عاشق باشی میشی تو بهترین........ قهر نکن جدایی خیلی سخته .. غم تنهایی منو دیوونه کرده..... مردم از درد دوری..دلا تا کی صبوری... عاشق باش تا بفهمی عاشق بودن چه وضعیت و حالی داره...... عاشقی بهترین کاریه که با آغوش و بوسه های آتشین همراهه......... بهترین هدیه ات به معشوقت باید عشق باشه...... عشق گرانبهاترین پر ارزشترین چیز دنیاست از عشق عاشق هم پیدا میشه.... به همین آسونی میتونی عاشق بشی ولی شرط داره باید عشقت حقیقی باشه و از ته قلبت عزیزم... وقتی به کسی که دوستش داری عشق بورزی اونم خود به خود و بی اراده عاشقت میشه ...... ببین چه زیبا و بی دردسر عشقو توی قلبش میاری و نتیجه اش را هم چه شور انگیز میبینی.... پس حالا می دونی باید عاشق بود باید عشق ورزید تا به نهایت خونه ی عشق خونه ی گرم عشق دست پیدا کنی و هر چی تنهایی و غمه رو کنار میذاری به همین سادگی.............. مثل من کسی توی عشق فنا نمیشه /واسه من عشق و خدا دوتا نمیشه/قصه های عاشقانه توی کتابا /هیچکدوم قصه ی عشق ما نمیشه/............. هوا ابریست ... دلم گرفته ... قلم بدست گرفتم بنویسم که صدایی پرسید : از چه می نویسی ؟؟ پاسخش را دادم : از تکرار که در حال نفوذ در بین روزهاست . گفت : مینویسی که چه شود ؟؟ که درد دلت تازه شود ؟؟!! گفتم کیستی ؟؟ آشنایی میدانم ... حست غریب نیست ، لمست میکنم ... گفت آری بیگانه نیستم ،هرازگاهی مهمانت میشوم و تو به سرعت قلم بدست میگری برای نوشتن... ؛ او حرف میزد و من بی اعتنا به حرفهایش مینوشتم هر لحظه صدایش دورتر میشد و دلم آرامتر میگرفت ... دیگر کاغذم سفید نبود ... صدایش را نمیشنیدم ... آرام بودم ... آری او غم بود که به واژه درامد و دل آرام گرفت ... گفتمش : دل می خری ؟ برسید چند؟ گفتمش : دل مال تو، تنها بخند ! خنده کرد و دل زدستانم ربود تا به خود باز آمدم او رفته بود دل ز دستش روی خاک افتاده بود جای بایش روی دل جا مانده بود ...... می روم خسته و افسرده و زار یه رفیق بودی و صدتا دردسر بودی و اما... از تو هیچوقت نبریدم ، تورو از خودم می دیدم پشت سر همه غریبه ، روبروم دیدم فریبه اما فکر کردم کنارم... شونه های یک رفیقه داشتم اشتباه میکردم. تو رفیق من نبودی ، من تا آخر با تو بودم... تو از اولم نبودی داشتم اشتباه می کردم... که تموم زندگیمو من به دستای تو دادم حالا اینجا تک و تننها... برگ خشک بی درختی، غرق بادم نوش جونت اگه بردی نوش جونت هرچی خوردی تورو هیچ وقت نشناختم... نوش جونم اگه باختم. تو منو ساده گرفتی. زدی رفتی مفتی مفتی اما اون روز رو می بینم که به زانوهات می افتی... تو به زانوهات می افتی...! بهت نمی گم دوسِت دارم،ولی قسم می خورم که دوسِت دارم بهت نمی گم هرچی که می خوای بهت می دم،چون همه چیزم تویی نمی خوام خوابتو ببینم، چون توخوش ترازخوابی اگه یه روزچشمات پرِاشک شد ودنبال یه شونه گشتی که گریه کنی،صِدام کن بهت قول نمی دم که ساکتت کنم ، اما منم پا به پات گریه می کنم اگر دنبال مجسمه سکوت می گشتی صِدام کن، قول می دم سکوت کنم اگه دنبال خرابه می گشتی تا نفرتتو توش خالی کنی ، صِدام کن چون قلبم تنهاست اگه یه روزخواستی بری قول نمیدم جلوتو بگیرم اما باهات میدوم اگه بیه روز خواستی بمیری قول نمی دم جلوتو بگیرم اما اینو بدون من قبل از تو میمیرم کاش ميشد ساده تر ميبودم حتي ساده تر از ايني که اکنون هستم زندگيم به سادگيه زيستن يک پرنده و منطق بودنم به سادگيه بودن يک قاصدک مسافر پرده ي پنجره را کنار نمي زنم که مبادا تابش داغ خورشيد بالهاي تنهايي مرا بسوزاند وديگر نتوانم بپرم گوشه ي پايين پيراهن تنهاييم از خون سرخ است آري يک زخم کوچک دارد در دل تنهاييهاي من که مرحمش سکوت است سکوت را لاي يک پارچه ي سپيد با کمي برگ درخت صبر ضميمه ميکنم و روي زخم دلش مي گذارم شايد اندکي التيام يابد عشق به تنهاييهايم يعني انگار تمام زمين در تنهايي دفتر من است و تمام آبها جوهر خودنويسم تا هر آنچه که دل مي گويد بنويسم حتي آرزويم اين است وقتيکه آخرين نفس هاي عمرم را ميکشم تنهاي تنها باشم وتنها جان دهم و اشکي برايم ريخته نشوداز براي رفتنم شايد با خودت بگويي اين ديوانه دارد وصيت نامه مي نويسد ولي باور کن باور کن مرا و احساس تنهايي مرا که اگر تنهاييم را از من بگيرند روزي خواهم مرد اشک هاي تنهاييم تنها براي دلم نيست که براي تمام دل هاييست که بي هيچ بهانه اي فر گفت چشمانت برقی خاص دارد تا این را گفت نگاهم را به سو ی دیگر برگرداندم تا مبادا عشق نهانم را نیز در پس برق نگاهم ببیند گمان می کردم بعدها زمانه مجال ابراز عشق را به من نخواهد داد اشتباه می کردم ای کاش نگاهش می کردم تا برق چشمانم استخوان غرورش را خرد کند بعدها دوستت دارم را گفتم و این بار او نگاهش را به سوی دیگر نه به سوی دیگری(غیر)برگرداند و اکنون او بود که از زمانه پیشی گرفته بود و مجال اعتراف را نیز از من... ای کاش اکنون نگاهم کند تا ببیند برق چشمانم جای خود را به شوری اشکها داده... شاید....این گونه نمک گیر شود
راهی بجز گریز برایم نمانده بود
این عشق آتشین پر از درد بی امید
در وادی گناه و جنونم کشانده بود
با اشک های دیده ز لب شستشو دهم
رفتم که نا تمام بمانم در این سرود
رفتم که با نگفته بخود آبرو دهم
عشق من و نیاز تو و سوز و ساز ما
از پرده ی خموشی و ظلمت ، چو نور صبح
بیرون فتاده بود یکباره راز ما
در لابلای دامن شبرنگ زندگی
رفتم که در سیاهی یک گور بی نشان
فارغ شوم زکشمکش و جنگ زندگی
از خنده های وحشی طوفان گریختم
از بستر وصال به آغوش سرد هجر
آزرده از ملامت وجدان گریختم
دیگر سراغ شعله ی آتش زمن مگیر
می خواستم که شعله شوم سرکشی کنم
مرغی شدم به کنج قفس بسته و اسیر
در دامن سکوت به تلخی گریستم
نالان ز کرده ها و پشیمان ز گفته ها
دیدم که لایق تو و عشق تو نیستم
ميريزه آروم رو گونه
از همون روزي که رفتي
دل من داره بهونه
يادت رفت اون همه خاطره ها رو
يادت رفت يکي اينجا به پات نشسته
جز تو به هيشکي دل نبسته
يادت رفت يادت رفت
ميريزه آروم رو گونه
از همون روزي که رفتي
دل من داره بهونه
يادت رفت اون همه خاطره ها رو
يادت رفت يکي اينجا به پات نشسته
جز تو به هيشکي دل نبسته
يادت رفت يادت رفت
حمـاقـت یـعنـﮯ مـن کـه
اینقــدر میــروم تـا تـو دلتنـگ ِ مـن شـوﮮ!
خـبری از دل تنـگـﮯ ِ تـو نمـی شود!
برمیگردم چـون
دلـتنـگـت مــی شــوم!!!
وقتی نازت می کنه
وقتی زل زدی بهش یاد شکلکا میفتی یاکه نه ؟
وقتی با همدیگه این کنار هم اینورو اونور
تورو رو چشاش میذاره یا که نه ؟
اونجایی که باهم رفتیم میری یادم میفتی؟
وقتی دوستای قدیمو میبینی از من می پرسی ..
وقتی دلگیره ازت تورو می بخشه مثل من؟
و من چقدر ساده ام که سالهای سال ، در انتظار تو
کنار این قطار رفته ایستاده ام
و همچنان به نرده های ایستگاه رفته تکیه داده ام!!!
عشق اقیانوس وسیعی است که دو ساحل رابه یکدیگر پیوند میدهد
life whithout love is none sense and goodness without love is impossible
زندگی بدون عشق بی معنی است و خوبی بدون عشق غیر ممکن
love is something silent , but it can be louder than anything when it talks
عشق ساکت است اما اگر حرف بزند از هر صدایی بلند تر خواهد بود
سوی منزلگه ويرانه خويش
بخدا می برم از شهر شما
دل شوريده و ديوانه خويش
می برم، تا كه در آن نقطه دور
شستشويش دهم از رنگ گناه
شستشويش دهم از لكه عشق
زينهمه خواهش بيجا و تباه
همه چیز تموم میشه و سه تا چیر باقی میمونه
تجربه و خاطره و گذر عمر
اگر از من بپرسند زندگي يعني چه ميگويم من +تنهايي = زندگي اگر بپرسند اميد يعني چه ميگويم من +تنهايي+داشتن فرداهايي پراز تنهايي = اميد اگر بپرسندمعناي عشق چيست ميگويم من + دوست داشتن تمام تنهاييهايم = عشق اگر بگوين وفا يعني چه ميگويم من و تنهاييهايم + مرگ = وفا
تنهايي ها تنهايي هايم يعني تمام زندگي براي من تنهايي من آنقدر برايم مقدس و باارزش است که با تمام دنيا عوضش نميکنم دوستش دارم بيشتر از خودم بيشتر از جانم که اگر او نباشد من هم نيستم يک عالم ديگرست وراي اين دنيا و زمان کنوني حال حاضر زندگيمان ميدانم شايد بگويي ديوانه شده ام اما اما به خدا حاضر نيستم حتي لحظه اي از لحظه هاي تنهاييم وحتي ذره اي از ذره هاي احساسش را با کسي يا چيزي تقسيم يا عوض کنم
.jpg)
| Power By:
LoxBlog.Com |
- عشق تنها
- ˙•▪●ღ عاشقونه ღ●▪•˙
- جادوی دیگر ازستایش
- lovelorn
- گوین خدا همیشه با ماست ای غم نکند خدا تو باشی
- نبی عکاسی قصر
- زندگی همراه عشق
- عشق یک طرفه ممنوع
- حرفهای دل من
- عشق
- مجید 0142
- کوچه غریبی
- گذرگاه خیال
- کیت اگزوز
- زنون قوی
- چراغ لیزری دوچرخه
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
عشق و نفرت
و آدرس
lovely90.LoxBlog.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
- Power By: LoxBlog.Com
فال حافظ
قالب های نازترین
طراح قالب:Night-Skin
|
| |
| وب : | |
| پیام : | |
| 2+2=: | |
| (Refresh) | |
 |
 |
 |
 |
|
 |
|
|
||
 |
 |
 |
آمار
وب سایت: